Het thema van Internationale Vrouwendag dit jaar was 'eenheid in diversiteit', en daarom kozen we ervoor om dit jaar geweldloze communicatie centraal te stellen. Het doel van de bijeenkomst was om verbinding te creëren met behoud van onze diversiteit.
Geweldloze communicatie, zoals ontwikkeld door Marshall Rosenberg en gepresenteerd door Erma van Dijk, biedt een krachtig kader voor het omgaan met meningsverschillen en het creëren van begrip tussen mensen. Het gaat over inleven en aandacht geven aan de ander, zonder dat je daardoor jezelf wegcijfert. De oefeningen die we deden gingen over het inleven in situaties waarin we het niet eens zijn met wat iemand anders zegt of doet. We werden uitgedaagd om te identificeren wat we zelf voelden en nodig hadden, en vervolgens te begrijpen wat de ander voelde en nodig had. Dit proces hielp ons om op een respectvolle en constructieve manier met conflicten om te gaan.
Terwijl ik dit artikel aan het schrijven ben voel ik me enthousiast en opgetogen, maar ook ongeduldig omdat ik het artikel af wil hebben. Ik heb de behoefte om te verbinden met jij die dit leest en om bewustzijn te creëren over deze bijzondere bijeenkomst. Zodat degenen die dit artikel lezen zich hopelijk bij vrouwendag betrokken voelen en zich bewust zijn waar we als GroenLinks Delft mee bezig zijn. Ik heb de geweldloze communicatie later die dag meteen toegepast door een gevecht te voorkomen. Op weg naar het volgende vrouwendag-evenement stuitte ik op een situatie die snel dreigde te escaleren. Twee mannen op de fiets botsten tegen elkaar aan, waarbij één van hen vrij agressief werd en de ander boos begon toe te spreken. Het ging zo ver dat hij de ander zelfs schopte. Die andere man kon alleen maar blijven zeggen dat het hem speet. Ik voelde een sterke urgentie om in te grijpen, bang dat dit zou uitmonden in een gevecht. Dus, met de principes van geweldloze communicatie vers in mijn gedachten, besloot ik tussen de twee mannen in te stappen. Mijn intentie was om rustig te blijven en te luisteren naar de boze man. Op die manier hoopte ik de energie van de situatie te veranderen. Het werkte. Door alleen al tussen de twee mannen in te staan, merkte ik dat zijn houding begon te verzachten. Hij deelde zijn frustraties over eerdere vergelijkbare situaties waarin hij was aangereden. Uiteindelijk stapte hij – nog steeds boos – op zijn fiets en vertrok, zonder verdere escalatie. Na dit incident bood ik ook troost aan de andere man, die erg geschrokken was van wat er gebeurde. Dit hele voorval benadrukte voor mij nogmaals het belang van empathie, begrip en de kracht van geweldloze communicatie, zelfs alleen al door non-verbale communicatie.
