Zo liep ik deze zomer over de Lungomare in Opatija, een 12 kilometer lange promenade langs de Adriatische zee in Kroatië. Meer dan honderd jaar geleden bedacht door bestuurders met visie: ruimte voor wandelen, gezondheid, natuur en samen genieten. En nog steeds bruist het daar van leven. Dat vind ik prachtig: keuzes die toen zeer lastig waren, blijken nu een zegen voor generaties.
Het doet me denken aan Delft. Hier maken we ook ruimte voor mensen. De binnenstad wordt steeds meer autoluw: wandelen langs de grachten, elkaar ontmoeten, genieten van de stad zonder druk verkeer. En de Gasthuisplaats, tot voor kort een parkeerterrein, wordt straks een park. Waar nu nog auto’s staan, groeien straks bomen en spelen kinderen.
En geloof me: ik ben niet de enige die zo kijkt. Vrienden sturen me zelfs vakantiefoto’s met een knipoog: “Hier kan je ook nog wel aan de slag!” Of ik nu door Opatija wandel, door Gent slenter of gewoon door Delft fiets – het raakt me steeds weer hoe belangrijk de inrichting van onze stad is.
De Lungomare liet me opnieuw zien dat visie werkt. Je maakt vandaag keuzes waar mensen over honderd jaar nog plezier van hebben. En dat is precies waar ik me in Delft voor inzet: een gezonde, groene en uitnodigende stad.
