Mijn eerste honderd dagen zitten erop: een hele fijne tijd waarin ik vooral heel veel gesprekken heb gevoerd met mensen in de stad, organisaties en medewerkers van de gemeente. Met mijn portefeuille is dat geen straf! Hoe mooi is het om te mogen praten over het vergroenen van de stad, het belang van meedoen en beleven van cultuur, het behouden en zichtbaar maken van ons erfgoed of over hoe we nog meer de omslag gaan maken van afval naar grondstof.

Die laatste twee onderwerpen kwamen prachtig samen toen ik de Monumentendag mocht openen in Molen de Roos. Samen met mijn gezin kreeg ik een rondleiding door de molen en omdat ik uit een familie van molenaars kom heb ik daar wat mee. Op dit moment staat de molen stil omdat er scheurtjes zijn geconstateerd in het staal van de wieken en dat gaat helaas nog even duren want wiekenmakers zijn schaars.

Tijdens de rondleiding heeft de gids ons verteld dat bij de bouw van de spoortunnel, die onder de molen door gaat, de molen gedetailleerd is onderzocht. Daarbij kwam aan het licht dat de bakstenen van de molen afkomstig zijn van zes verschillende oudere bouwwerken. Bij het afbreken van andere bouwwerken in de stad zijn de stenen bewaard, en daar is dan weer Molen de Roos van gebouwd. Hoe circulair is dat! Grondstoffen werden met veel respect behandeld want hartstikke schaars. Natuurlijk gooi je bakstenen niet weg; daar bouw je weer wat nieuws van,

Aan de schaarste van grondstoffen is niets veranderd. We kunnen een hoop leren van onze voorouders! Hoe willen wij herinnerd worden?