Het vrijdag verschenen verificatierapport toont ondubbelzinnig aan dat het niet bouwen van het stadskantoor een schade veroorzaakt van tientallen miljoenen euro's. Dit gaat de draagkracht van de gemeente ver te boven. Geen mens kan de bedoeling hebben Delft zo erg te beschadigen door te stoppen met de bouw van het stadskantoor. Daarom hoopt en verwacht GroenLinks dat de indieners van het initiatiefraadvoorstel en de indieners van het daarop gebaseerde inleidend referendumverzoek, hun voorstel en verzoek weer zullen intrekken.

Het verificatieonderzoek is op verzoek van de gemeenteraad gedaan en door Ernst & Young uitgevoerd. Dit is de accountant van de gemeente. Het doel van het onderzoek is zekerheid te krijgen over de kosten als nu afgezien zou worden van de bouw van het stadskantoor. GroenLinks vindt de keuze voor Ernst & Young logisch, en geheel in overstemming met de controleverordening zoals die in Delft geldt. Iedereen die suggereert dat hier niet integer gehandeld zou zijn plaatst zichzelf buiten de discussie. Wij nemen expliciet afstand van deze suggestie.

Uit het rapport blijkt dat de schatting van het college van de financiële schade die ontstaat door het niet bouwen van het stadskantoor aan de lage kant is. Met het verschijnen van dit rapport zijn al deze bedragen nu ook openbaar geworden. Zo is nu duidelijk geworden dat iedere maand vertraging 3 tot 4 miljoen euro kost. Als besloten zou worden het stadskantoor helemaal niet te bouwen dan ontstaat de volgende schade:
- € 6,5 miljoen tot nu toe al betaalde kosten (sunk costs),
- minimaal € 5 miljoen extra voor het bouwen van de stationshal (ProRail schat € 12 miljoen),
- tussen de € 2 en € 5 miljoen renteverlies en verminderde waarde van het spoorzonegebied,
- verhaalkosten van benadeelde partijen (bijvoorbeeld NS, ProRail en aannemers) voor 10 tot 18 maanden vertraging.

Het totale schadebedrag komt daarmee ruwweg tussen de € 30 en € 50 miljoen. Dit bedrag moet op korte termijn betaald worden en Delft krijgt er niets voor terug. Het weerstandsvermogen van de gemeente is veel te klein om dit te kunnen betalen zodat er harde aanvullende bezuinigingen zullen volgen. In het ergste geval komt de gemeente door een artikel 12 status onder curatele te staan van provincie en rijk. Delft zou voor de komende decennia alle ambities moeten laten varen en wegzakken tot een kwijnend provinciestadje.

Vrijdag is ook de rapportage ambtelijke bijstand verschenen. Hierin staan de antwoorden op alle vragen die enkele partijen uit de raad gesteld hadden over de exploitatiekosten van het nieuwe stadskantoor. In 2007 is er namelijk een motie aangenomen (motie Harpe) waarin staat dat de huisvestingskosten van het nieuwe stadskantoor niet hoger mogen zijn dan als de gemeente in de oude huisvesting blijft zitten. Aan deze motie wordt (bijna) voldaan: de netto huisvestingskosten in het nieuwe stadskantoor zijn ongeveer € 7 miljoen. Blijft de gemeente in de oude huisvesting dan zal dat ook ongeveer € 7 miljoen gaan kosten. Bijna voldaan, omdat er nog een verschil is van een kleine anderhalve ton. De huidige huisvesting kost op dit moment € 5,4 miljoen. Blijft de gemeente in de oude huisvesting dan is echter € 13 miljoen nodig om hiervan weer voor langere tijd gebruik te kunnen blijven maken. Daarmee komen de kosten van de oude huisvesting ook op ongeveer € 7 miljoen. Het verschil € 7 - 5,4 = 1,6 miljoen is het bedrag waarvan sommigen steeds onterecht zeggen dat het nieuwe stadskantoor duurder is dan de huidige huisvesting.

GroenLinks wil het stadskantoor bouwen omdat wij geloven in het spoorzoneproject. Het nieuwe station, de OV-knoop en het stadskantoor zijn daarin essentiële onderdelen. De spoorzone is de beste kans die Delft heeft zich verder te ontwikkelen tot een duurzame stad waar het voor iedereen aangenaam is om te wonen en te werken.