Toespraak op de Nieuwjaarsreceptie van Paul de Graaf, voorzitter van GroenLinks Delft.

Vrienden en vriendinnen; GroenLinks-leden en andere bevrienden! 

Welkom op deze Nieuwjaarsbijeenkomst van GroenLinks Delft. Voor wie mij niet kent: mijn naam is Paul de Graaf, en ik ben de voorzitter van de afdeling die u dit feestje aanbiedt. 

Het lijken zware tijden voor groene mensen en voor linkse mensen; en dus zéker voor mensen die dat allebei zijn. “Rechts” heeft het mandaat van de lagere middenklasse gekregen, al schijnt daar maar één echtpaar écht voor geraadpleegd te zijn, en dat zelfde echtpaar heeft zich laten wijsmaken dat de problemen van Nederland worden opgelost met hogere maximumsnelheden, cavia-cops en boerka-verboden en andere vormen van moslimpje-pesten; en door de meest wonderlijke dingen tot ‘linkse hobby’s’, en dus verderfelijk te betitelen. Zo schijnen zelfs opera en ‘Europa’ linkse hobby’s te zijn...

En dan suggereren sommigen tot overmaat van ramp ook nog eens dat linkse partijen zo in de problemen zouden zitten, en op hun sterfbed maar beter zouden kunnen samenwerken of zelfs fuseren. 

Ik zei dat het zware tijden voor groene en linkse mensen lijken; niet dat ze het ook zondermeer zijn. Het politieke klimaat is onder het mom van vrijheid van meningsuiting verhard (we zien dat landelijk, maar ook lokaal), en “links” wordt door “rechts” in het defensief gedwongen. Maar in die polariserende sfeer (waarmee afgezien van de toonzetting wat mij betreft ook niets mis is!) worden ook steeds meer Nederlanders “wakker”. En dat merken juist de partijen die zich het sterkst profileren tegen de gure PVV-winden. Het ledental van D66 nam in het afgelopen jaar met 17% toe, en dat van GroenLinks zelfs met 29%. Landelijk dus. Maar hier in Delft hebben we dat ook gezien: ook in Delft groeide het aantal GroenLinks-leden het afgelopen jaar met verbijsterende snelheid: in één jaar tijd met precies die zelfde 29% als landelijk. Ik dacht een hele tijd: goh, wat doen we het toch goed in Delft - maar het geldt dus overal voor GroenLinks. En bijna een-derde van je ledenbestand er bij in één jaar tijd is echt heel fors!

(En ons ledental stijgt dus ook een stuk sterker dan dat van de PVV; maar dat terzijde.)

Ondanks de schijnbare verrechtsing van Nederland is er dus geen reden voor paniek over het bestaansrecht van niet-rechtse partijen; en zeker niet over dat van ons. Ik snap die suggesties dat “links” van pure ellende maar zou moeten samengaan dan ook niet zo, en het lijkt me zelfs strategisch heel onverstandig. “Links” in de problemen? Wij hebben voldoende alternatieve ideeën en idealen, en me dunkt dat het CDA en de VVD veel grotere problemen hebben. Of waren Joris Voorhoeve en Gijs de Vries werkelijk de enige echte liberalen in de VVD?

Nederland is nu scherp in twee kampen verdeeld - al moet niet worden uitgesloten dat in dat rechtse kamp nog wel eens kiezers bij zinnen kunnen komen als ze doorkrijgen dat stoere taal tegen de religieus anders-gekleurde medemens en de schijnoplossingen van “rechts” hun problemen niet écht oplossen. Daar ligt de uitdaging voor ons, straks bij de Statenverkiezingen op 2 maart. Want hoe jammer dat ook voor onze Oscar Dijkhoff en al die andere Statenlijsttrekkers en ‑kandidaten overal in Nederland is: daar gaan die Statenverkiezingen straks over; niet over provinciale items.

GroenLinks won in 2010 bij de Delftse gemeenteraadsverkiezingen een zetel, en daarna ook landelijk bij de Tweede-Kamerverkiezingen. Ik zou niet weten waarom dat straks bij de Statenverkiezingen niet ook minstens zou moeten kunnen lukken. Zeker trouwens als u zich dadelijk ook even als mede-campagnevoerder aanmeldt bij onze campagnecoördinator, Simone de Jonge (s.dejonge@groenlinksdelft.nl).

Ik wens u een voorspoedig 2011, en vooral: veel plezier met uw linkse hobby’s. En één van die linkse hobby’s is bij ons traditioneel trouwens dat u op “onze” kosten daarop het glas mag heffen.