Ondanks de kou was er een druk bezocht Politiek café over tegenprestatie. Alex Corrà van de Vrije Universiteit van Amsterdam gaf een inleiding over zijn onderzoek naar hoe gemeenten de tegenprestatie uitvoeren. Daaruit blijkt, dat de meeste gemeenten tegenprestatie gebruiken om de cliënten de empoweren, in de eigen kracht te laten komen. Dit terwijl de tegenprestatie niet zo zeer voor de cliënt zelf bedoeld is om er beter van te worden, maar om letterlijk iets terug te doen voor de ontvangen uitkering. Veelal moeten cliënten zelf maar op zoek gaan naar een passende tegenprestatie, omdat de gemeenten eenvoudigweg geen geld hebben om hen hierin te begeleiden, maar in Delft is dat anders!
In Delft hebben we het project “Aan de slag”. Bruun van der Steuijt vertelt vol enthousiasme hoe hij non-profit organisaties langs gaat om “handjes” aan te bieden en steeds met vacatures terugkomt. Drie cliënten vertellen hun verhaal over het vrijwilligerswerk, dat zij dankzij de inzet van de gemeente Delft doen. Wat hierin heel duidelijk naar voren komt is hoe belangrijk het is om iets om handen te hebben en niet werkeloos thuis te zitten. Bruun schetst, dat er sprake is van een win-win-win-win situatie. Het is goed voor de cliënt, het is goed voor de organisatie waar vrijwilligerswerk gedaan wordt en het is goed voor de gemeente en samenleving.,
Inmiddels zitten diverse aanwezigen op het puntje van hun stoel, want er is ook kritiek. Er worden vraagtekens gezet bij het ontstaan van verdringing bij het inzetten van mensen met een uitkering als vrijwilliger. Een vrijwilliger van wijkcentrum de Vleugel gaf hier een goed voorbeeld van. De beheerder, die vanuit Combiwerk gedetacheerd is, is per 1 februari ontslagen. Het werk van deze beheerder moet nu door vrijwilligers worden gedaan. Het is een bezuiniging die de gemeente maar liefst een paar tientjes per beheerder oplevert, omdat een medewerker van Combiwerk maar iets meer kost dan iemand met een uitkering. Ook in de Zorg worden mensen ontslagen en wordt werk overgenomen door vrijwilligers.
Aanwezig GroenLinks Wethouder Stephan Brandligt geeft aan dat alleen voor de werkzaamheden die ook in goede tijden door vrijwilligers wordt gedaan, cliënten in het kader van de tegenprestatie mogen worden ingezet. De vraag is dus: waar ligt de grens?
De aanwezigen cliënten zijn blij met hun vrijwilligerswerk, maar tegelijkertijd klinkt door hun verhaal heen hoe graag ze een betaalde baan willen. Dat is en blijft hun grootste wens. Het onderzoek van Alex Corrà bevestigt, dat het doen van een tegenprestatie geen doorstroming naar betaald werk oplevert.
Tot slot geeft één van de cliënten aan het woord “tegenprestatie” niet goed te vinden. Het woord alleen al roept tegenwerking van de uitkeringsgerechtigden op. De aanwezige cliënten hebben in elk geval laten zien dat mensen met een uitkering geen luie nietsnutten zijn, maar wel degelijk iets betekenen voor de samenleving. Nu nog die fel begeerde betaalde baan…
Ingrid Lips