Wat gebeurt er in ons campagnehonk aan de Choorstraat in Delft?

Huis-aan-huis; Hoe doen wij dat?

Vandaag ga ik met iedereen onze ervaringen delen over de Huis-aan-huis campagne.

Vanmorgen zijn wij allereerst gestart met een hele interessante workshop over de schuldhulpverlening.

Tijdens deze workshop heeft onze jarige job Matt Frilink ons getrakteerd op een heerlijk gebakje. Hierbij hebben wij voldoende energie opgedaan om vervolgens de straat op te gaan.

Het is inmiddels 13.00 uur en iedereen maakt zich klaar om naar buiten te gaan. De jasjes gaan aan, de tasjes worden gevuld met flyers en posters en de mobieltjes worden gebruiksklaar gemaakt voor de GLapp. Jaja, dit is de app waar wij alle bezoekjes bijhouden, deze worden geregistreerd en zo bellen wij natuurlijk niet op een zaterdagmiddag voor een tweede keer aan.

 

Even later lopen wij in een groepje naar buiten richting de buurt ‘Heilige Land’ in de wijk ‘Vrijenban.’

Maar dan gebeurt er iets heel leuks, onverwachts stapt er een dame van haar fiets en spreekt ons aan met; “Goedemiddag, mag ik jullie wat vragen?” Waarop wij heel enthousiast antwoordden; “Ja, natuurlijk mag dat!” Dan vraagt deze dame ons om een aantal flyers en bieden wij deze mevrouw ook nog een paar gloednieuwe posters aan. Onze dag begint al goed, en mevrouw fietst tevreden verder, en wij wandelen ook vol energie en natuurlijk met een glimlach weer verder richting onze wijk.

 

Wat gebeurt er…?

Eenmaal aangekomen in de wijk, gaat iedereen zijn of haar kant op.

Iedereen belt separaat aan bij de mensen en voert een gesprek. Hierbij worden er een aantal vragen gesteld met betrekking tot de wensen van de burgers in Delft. Maar ook met de vraag of zij dit jaar naar het stemlokaal gaan voor de gemeenteraadsverkiezingen. De verhalen zijn heel divers, soms komt er helemaal geen verhaal en gaat de deur weer dicht. Daarnaast zijn er ook nog burgers die vertellen dat zij nog helemaal niet weten of zij gaan stemmen of aangeven dat zij nog niet weten wat er op het programma van de partijen staat.  Deze mensen nodigen wij natuurlijk uit op ons GroenLinks honk aan de Choorstraat, om gezellig onder het genot van een kopje koffie of thee bij te praten over ons programma voor de komende 4 jaar.

 

Wij hebben ons oor te luisteren gelegd!

En al snel blijkt dat de verhalen heel wisselend zijn. Uiteindelijk ontdekken wij de rode draad in de wijk, de burgers maken zich zorgen om de veiligheid in het verkeer, de ouderen, de armoede (bijvoorbeeld te veel mensen die nog bij de voedselbanken lopen) en de gezondheidszorg.

 

Dan gebeurt er een aantal keer iets opvallends, er wordt bij een aantal inwoners aangebeld, deze doen open en geven aan dat zij eigenlijk helemaal geen vertrouwen meer hebben in de politiek. Wij vertellen hen dat wij dit enorm betreuren, en proberen te achterhalen hoe dit komt en waarom zij niet gaan stemmen. Nu weer nodigen wij deze burgers uit op ons campagnehonk om verder in gesprek te gaan hierover om van gedachten te wisselen.

 

De middag is bijna om…

We bewandelen onze laatste straat.

Hier treffen we een opeenstapeling van boosheid bij de burgers.

Bij iedere deur die open gaat, lucht men het hart over de plannen in hun wijk om de slecht onderhouden woningen de slopen.

Het is heel vervelend om dit keer op keer aan te horen, het is heel vervelend dat onze burgers aangeven dat dit een hele grote impact op hun dagelijks leven en functioneren heeft.  

Bij dit gevoelige onderwerp is de kogel nog niet door de kerk, maar gelukkig nemen we met een vrolijke groet weer afscheid van elkaar en gaan de deuren weer met een glimlach dicht….